Geen paniek! In de meeste gevallen is dat niet nodig. In deze blog bieden we informatie over hoe u deze situatie kunt voorkomen, wat u niet moet doen en wat u wel moet doen als een hond onder de grond verdwijnt.
Inleiding
Met enige regelmaat verschijnen er berichten in de media over dassenburchten die worden uitgegraven omdat een hond onder de grond is verdwenen en niet meer lijkt terug te komen. Helaas wordt er in de meeste gevallen te snel gehandeld en worden de burchten uitgegraven. Dit is niet alleen ongeoorloofd omdat dassen en hun burchten strikt beschermd zijn, maar het brengt ook risico’s met zich mee voor de hond zelf.
Voorkomen
Ten eerste is preventie beter dan genezing. Het is essentieel dat hondeneigenaren zich bewust zijn van de risico’s van het loslaten van hun hond en hierin verantwoordelijkheid nemen. Zelfs in losloopgebieden mogen honden niet buiten de paden struinen en niets verstoren. Als uw hond graag op onderzoek uitgaat, is het beter om hem aan een (lange) lijn te houden. Dit gaat niet ten koste van zijn welzijn; de hond kan immers vrij bewegen en u houdt de controle.
Eigenaren van rassen zoals terriërs en teckels, die gefokt zijn om ondergronds te jagen, moeten extra waakzaam zijn om te voorkomen dat hun honden ondergronds gaan.
Wat u niet moet doen
Niet in paniek raken. Honden die onder de grond gaan, hebben meestal veel plezier. Ze blaffen vaak luid en kunnen zelfs piepen, wat vaak verward wordt met huilen. Dit is echter een uiting van opwinding. Door de aanmaak van endorfine wint de opwinding het vaak van de gehoorzaamheid, hoe goed de hond normaal gesproken ook luistert.
Wat u zeker niet moet doen, is meteen gaan graven. Vaak komen de honden vanzelf weer boven. In het Verenigd Koninkrijk, waar men een lange traditie heeft met het jagen met honden onder de grond, is er een richtlijn om honden minimaal 48 uur onder de grond te laten voordat er toestemming kan worden gegeven om te graven. Dit lijkt lang, maar in de praktijk is het vaak niet nodig. De honden geven het meestal na enkele uren op en komen, vaak achterwaarts, weer uit de burchten. Honden die echt vastzitten, zijn zeldzaam.
Ga ook zeker niet zelf graven, maar laat dit over aan professionals om instorting en acute situaties te voorkomen.
Wat u wel moet doen
Blijf rustig. Er is doorgaans geen acuut gevaar voor de honden. Deze honden zijn gefokt om dassen of vossen onder de grond te vinden en aan te blaffen, maar ze vallen de dassen meestal niet aan en de dassen gaan de confrontatie doorgaans ook uit de weg.
Als u meerdere honden bij u heeft, lijn de overige honden aan om te voorkomen dat meer honden ondergronds gaan. Blijf op enige afstand van de burcht wachten en probeer de hond terug te roepen. Bij een grote burcht met veel gangen kan het nuttig zijn om een stok of iets dergelijks in de grond te steken om de locatie te markeren waar de hond is ondergegaan. Blijf bij de burcht en zorg dat u eventueel wordt afgelost.
Neem contact op met de terreineigenaar (Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, Landschappen, etc.) en leg de situatie uit. Neem ook contact op met de lokale dassenwerkgroep. Zij weten doorgaans welke burchten bewoond zijn of niet, waardoor het besluit om te gaan graven makkelijker kan worden genomen.
Nawoord
De auteur van dit bericht monitort al 15 jaar dassen en is zowel natuurliefhebber als hondenliefhebber. Hij verkent de natuur meestal vergezeld door zijn terriërs, waarvan er één verantwoord los kan lopen, terwijl de andere meestal aan de lijn moet blijven om conflicten met de natuur te voorkomen.
Meer informatie is te vinden op de website van de Dassenwerkgroep Brabant via deze LINK.